انواع جنس شیرآلات در بازار
در بازار، فلزات و آلیاژهای گوناگونی برای تولید بدنه شیر استفاده میشوند که خصوصیات فیزیکی، دوام و قیمت نهایی محصول را تعیین میکنند. در ادامه، چهار گروه اصلی این متریالها از نظر مشخصات فنی، مزایا، معایب و کاربرد در انواع شیرآلات بررسی میکنیم:
آلیاژ برنج
این آلیاژ استانداردترین انتخاب جهانی برای کیفیت و بهداشت شناخته شده است.
ویژگیهای اصلی و ترکیب فنی
- برنج آلیاژی از مس (با درصد استاندارد ۵۸ تا ۶۰٪) و روی است که قابلیت ریختهگری دقیقی دارد.
- دارای چگالی و وزن بالا که شیرآلات را سنگین و مستحکم میسازد.
- قابلیت ماشینکاری عالی که در تولید قطعات داخلی پیچیده، به یک مزیت مهم تبدیل میشود.
- استفاده از شمش برنج با خلوص بالا، تضمینکننده کیفیت تنه اصلی است.
مزایا
- خاصیت آنتیباکتریال: به دلیل وجود درصد بالای مس، محیط داخلی شیر را ضدعفونی میکند.
- مقاومت در برابر خوردگی: عمر مفید بسیار طولانی در برابر رطوبت، آب و مواد شیمیایی شوینده دارد.
- پذیرش آبکاری: بهترین زیرساخت برای اجرای آبکاریهای پیشرفته نظیر PVD، کروم و طلای ۲۴ عیار است.
- دوام در برابر دما: تحمل کامل دمای آب داغ بدون تغییر ساختار و یا آزادسازی مواد مضر.
معایب
- هزینه تولید بالاتر نسبت به آلیاژهای روی و سرب.
- نیاز به کنترل دقیق میزان سرب (باید زیر ۲.۵٪ باشد) که نیازمند نظارت کیفی مستمر است.
کاربرد در انواع شیرآلات
- انتخاب مطلق برای شیرآلات آشپزخانه تماس مستقیم با آب شرب.
- مناسب برای شیرآلات توکار و پنلهای دوش که دسترسی به تعمیر آنها سخت است و نیاز به دوام حداکثری دارند.
- تولید تمامی قطعات داخلی مهم و حیاتی شیرآلات.
استیل ضد زنگ
این جنس در برابر خط و خش مقاوم بوده و همین موضوع باعث گران بودن آن در میان جنسهای دیگر موجود در بازار شده است.
ویژگیهای اصلی و ترکیب فنی
- معمولاً از فولاد ضد زنگ گرید ۳۰۴ یا ۳۱۶ ساخته میشود.
- ساختار کریستالی بسیار سخت و متراکم دارد.
- ذاتاً عاری از سرب است و کاملاً بهداشتی محسوب میشود.
مزایا
- مقاومت شیمیایی: مقاومت بینظیر در برابر نمک، اسید و مواد شوینده قوی.
- ضد خش: سطح آن به سادگی دچار آسیب فیزیکی و خراشیدگی نمیشود.
- ظاهر مدرن و مینیمال (بدون نیاز به آبکاری).
معایب
- سختی ریختهگری: تولید طرحهای منحنی، کلاسیک و لوکس با آن بسیار دشوار و پرهزینه است.
- لکپذیری: لکههای آب و اثر انگشت روی آن به وضوح مشخص میشوند.
- قیمت نهایی معمولاً بالاتر از شیرآلات برنجی آبکاریشده است.
کاربرد در انواع شیرآلات
- شیرآلات صنعتی، آزمایشگاهی، رستورانها و آشپزخانههای با ترافیک بالا.
- تولید سینک ظرفشویی و پنل دوش به دلیل استحکام بالا.
آلیاژ روی (سرب خشک)
این جنس به دلیل ارزان بودن بیشتر طرفدار داشته باشد، اما باید بدانید این جنس خط قرمزی برای سلامتی شما بوده و برای استفاده در شیرآلات به خصوص شیرآلات آشپزخانه خطرناک به شمار میروند.
ویژگیهای اصلی و ترکیب فنی
- این آلیاژ شامل درصد زیادی فلز روی است که در اصطلاح بازار به سرب خشک معروف شده است.
- به دلیل نقطه ذوب پایین، تولید آن بسیار آسان و سریع است.
مزایا
- تنها مزیت این متریال، هزینه تولید بسیار پایین و ارزان بودن است.
معایب
- خطر سلامت: انتقال ذرات سرب به آب آشامیدنی در طول زمان، که برای کودکان و افراد مسن بسیار خطرناک است.
- پوسیدگی داخلی سریع: در تماس با آب و رطوبت، شیر به سرعت از داخل دچار خوردگی شده و طعم آب را عوض میکند.
- شکنندگی: ساختار ترد و شکننده دارد و احتمال ترک خوردن ناگهانی در مواجهه با فشار یا ضربه وجود دارد.
- عدم تأیید استاندارد: استفاده از آن برای تولید شیرآلات خانگی کاملاً غیراستاندارد است.
کاربرد در انواع شیرآلات
- اکیداً برای شیرآلات بهداشتی خانگی توصیه نمیشود. تنها در ساخت قطعات جانبی با ترافیک کم استفاده میشود.
پلیمر (ABS) و پلاستیک
این جنس به دلیل دوام پایین گزینه ای محدود و موقتی برای ساخت شیرآلات به حساب میآید.
ویژگیهای اصلی و ترکیب فنی
- از مواد پلیمری فشرده ساخته شده و کاملاً غیر فلزی است.
- بسیار سبک وزن.
مزایا
- ارزانترین گزینه در بازار است.
- کاملاً ضد زنگ است (چون فلز نیست) و برای محیطهای با خورندگی بسیار شدید مناسب است.
معایب
- دوام پایین: شکننده در برابر فشار و ضربه، مخصوصاً در برابر آب داغ.
- تغییر رنگ: به مرور زمان دچار تغییر رنگ و زرد شدگی میشود.
- ظاهر نامطلوب برای دکوراسیونهای باکیفیت.
کاربرد در انواع شیرآلات
- شیرآلات موقت، باغ و محیطهایی که هدف، جلوگیری از زنگزدگی کامل فلزات است.
تفاوت جنس بدنه اصلی و لایه آبکاری
پس از بررسی متریالهای اصلی، لازم است یک نکته فنی کلیدی را برای تصمیمگیری نهایی شفاف کنیم. بسیاری از خریداران، روکش کروم یا نیکل را به عنوان جنس شیر میشناسند، در حالی که جنس بدنه و لایه آبکاری دو مقوله جدا بوده و کاملاً متفاوت هستند:
- جنس بدنه: جنس بدنه آلیاژ (برنج، استیل یا سرب) است که استحکام فیزیکی شیر، تماس با آب و در نتیجه سلامت آن را تعیین میکند.
- آبکاری: این لایه خارجی، صرفاً جهت زیبایی ظاهری، محافظت در برابر رطوبت خارجی و افزایش مقاومت سطحی در برابر لکه روی بدنه اصلی شیر اعمال میشود.
کیفیت و دوام بلندمدت شیرآلات، به طور مطلق به جنس بدنه وابسته است. اگر جنس بدنه بیکیفیت باشد، بهترین روکشها هم نمیتوانند جلوی پوسیدگی داخلی را بگیرند.
بهترین جنس شیرآلات کدام است؟
در این جدول به سؤال اصلی این مقاله، یعنی بهترین جنیس شیرآلات چیست پاسخ میدهیم:
| فاکتور مقایسه | آلیاژ برنج | استیل ضد زنگ | سرب خشک |
| اولویت بهداشتی و سلامت آب | عالی - دارای خاصیت ضد باکتری | عالی - فاقد سرب | خطرناک - آزادسازی ذرات سرب |
| دوام در برابر پوسیدگی | بسیار بالا - استاندارد جهانی | بسیار بالا - مقاوم در برابر خورندگی | ضعیف - مستعد خورندگی داخلی |
| مقاومت در برابر خط و خش | خوب - بستگی به کیفیت آبکاری دارد | عالی - مقاومت فیزیکی بالا | ضعیف - شکننده |
| تنوع در طراحی و مدل | بسیار بالا - مناسب برای طرحهای لوکس | کم - محدود به طرحهای ساده و مدرن | متوسط - فقط طرحهای ساده و ارزان |
| کاربرد توصیه شده | آشپزخانه - حمام - روشویی (تمامی مصارف خانگی) | صنعتی و محیط با نیاط سختی بالا | توصیه نمیشود |
اگر به دنبال ترکیبی از سلامت آب، دوام فنی و تنوع در طراحی هستید، شیرآلاتی که از آلیاژ شمش برنج استاندارد ساخته شدهاند، بهترین انتخاب برای شما خواهند بود. این همان دلیلی است که برندهای معتبر جهانی مانند شودر از این متریال استفاده میکنند.
۳ روش و ترفند برای تشخیص جنس اصل در فروشگاه
پس از آنالیز متریالها و رسیدن به این نتیجه که آلیاژ برنج بهترین انتخاب است، چالش بعدی این است که جنس اصل را تشخیص دهید و فریب شیرآلات سربی ارزان قیمت را نخورید. این سه ترفند ساده، به شما د این مسیر کمک میکنند:
۱. تست سنگینی
یکی از سریعترین و مطمئنترین روشها برای تشخیص، وزن شیر است.
- تشخیص برنج: شیرآلات تمام برنجی به دلیل چگالی بالای آلیاژ مس، وزن قابل ملاحظهای دارند. شیر را در دست بگیرید؛ اگر حس سنگینی و توپر بودن داشتید، احتمال برنج بودن آن بالاست.
- تشخیص سرب: آلیاژهای روی و سرب خشک (غیر استاندارد) معمولاً سبک و توخالی هستند، زیرا تولیدکنندگان سعی میکنند با کاهش متریال، قیمت نهایی را پایین بیاورند. شیر سربی در دست، حس یک قطعه فلز ارزان و سبک را منتقل میکند.
۲. نگاه به رنگ داخلی تنه
اگر امکانش وجود دارد، زیر شیر (محل ورودی آب) یا قسمتهای رزوهای را بررسی کنید.
- رنگ برنج: آلیاژ برنج خام دارای رنگ زرد طلایی روشن و متمایل به زرد است. این رنگ نشاندهنده حضور مس در آلیاژ است.
- رنگ سرب/روی: آلیاژهای غیر استاندارد (سربی/روی) اغلب دارای رنگ خاکستری تیره یا مات هستند که شبیه فلزات قدیمی و کثیف به نظر میرسد.
۳. گارانتی و علامت استاندارد
مهمترین تضمین کیفیت شیرآلات، تعهد تولیدکننده است. هیچ تستی دقیقتر از این نیست:
- بررسی تعهد به آلیاژ: شیرآلات باکیفیت برنجی مانند شودر همواره در مشخصات فنی محصول، جنس بدنه را به طور شفاف آلیاژ برنج قید میکنند.
- نشان استاندارد: دریافت نشان استاندارد ملی برای شیرآلات، مستلزم کنترل دقیق و آزمایش مکرر میزان سرب در آلیاژ مورد استفاده است. برندهای معتبر با این نشان، عملاً تضمین میکنند که از خط قرمز سلامتی (سرب) عبور نکردهاند.
کلام آخر
پس از تمام بررسیهای فنی و مقایسهای که در این مقاله انجام شد، نتیجهگیری کاملاً روشن است: جنس بدنه شیرآلات، مهمترین عامل تعیینکننده سلامت و دوام طولانی مدت محصول است. در نبرد میان متریالهای رایج بازار، آلیاژ برنج استاندارد، به دلیل خواص ضدباکتری و مقاومت ابدی در برابر خوردگی، پیروز مطلق محسوب میشود.
فراموش نکنید خرید شیرآلات سربی ارزانقیمت، در حقیقت نه صرفهجویی، بلکه پیشخرید هزینههای تعمیر و به خطر انداختن سلامت خانواده است.
